Lierde/Brakel, 03/09/2017 – In januari van dit jaar werd de papa van Dani ëlla Porrewijck opgenomen in het ziekenhuis (Dani ëlla is afkomstig van Brakel, haar vader woonde in Lierde). Kort nadien kon hij — met ondersteuning van het palliatieve thuiszorgteam van Netwerk Levenseinde — terug naar huis. Om waar te maken wat hij op dat moment nog het liefste wou: thuis sterven en niet in het ziekenhuis.
Het verhaal van Dani ëlla Porrewijck
2017
Op 18 januari dit jaar werd mijn vader opgenomen in het ziekenhuis met een zeer verhoogde score op hartfalen… omdat hij al jaren hartpati ënt was wilden wij zeker geen risico’s lopen. 5 dagen later kregen we het nieuws te horen dat mijn vader terminale pancreas kanker had in een vergevorderd stadium… nog enkele weken… was het verdict… de grond zakte weg onder onze voeten… Toen mijn moeder 4j geleden stervend was kregen we nergens ondersteuning en van netwerk levenseinde wisten we niks af…
We wilden mijn vader zijn laatste weken niet in het ziekenhuis laten doorbrengen… Johan zocht contact met het palliatieve team van het ziekenhuis die ons over de organisatie in lichte en ons ermee in contact bracht. Op woensdag kwam mijn vader naar huis, wij hadden alles in gereedheid gebracht om hem zo goed mogelijk en zo comfortabel mogelijk op te vangen. Leen, werd zijn persoonlijke begeleidster, niet alleen voor hemzelf maar ook voor Johan, voor mijn vader zijn Petekind, zijn oogappel Jelte en mezelf… Door de inzet van Leen en door een goede samenwerking met zijn huisarts en de thuisverpleging genoot mijn vader van elke dag… we konden over alles met hem en Leen samen spreken… zijn wensen werden gerespecteerd en in vervulling gebracht… vrienden kwamen langs om gezellig te tafelen, een babbeltje te voeren en een glaasje te drinken… we genoten ervan ondanks we heel goed beseften dat elk gesprek, elke lach de laatste kon zijn. 9 dagen later is mijn vader in onze armen in zijn eigen huisje en met zijn hondje Jack aan zijn voeten van ons heengegaan.
Ondertussen waren we heel wat wijzer geworden wie en wat netwerk levenseinde is en hoeveel ze voor mensen die net als ons zo’n zware, intens emotionele periode moeten doormaken kunnen betekenen. Johan en ik waren het zonder veel woorden er unaniem over eens, dat uit dankbaarheid en respect voor de organisatie we iets moesten doen… we konden een donatie doen… maar dit was niet wat we wilden bereiken…we wilden netwerk levenseinde meer in het daglicht plaatsen, het taboe helpen doorbreken die vaak nog een sluier werpt over mensen een waardig levenseinde te geven, mensen laten weten wie en wat ze zijn en wat ze voor de mensen betekenen…niet alleen tijdens maar ook na dat ze afscheid hebben moeten nemen van hun dierbaren. Daarom hebben we een voorstel gedaan om in samenwerking met netwerk levenseinde en onze eigen traiteur dienst Assar No Espeto een benefiet eetfestijn te organiseren dat doorgaat op zaterdag 30 september in jeugdherberg “ De Fiertel” en waarvan de opbrengst integraal geschonken word aan netwerk levenseinde… Uit respect en dankbaarheid en in memoriam van mijn vader.
Netwerk Levenseinde
“Het ontroert ons dat Dani ëlla en haar man Johan niet enkel hun verhaal willen delen.”, licht Ruth Raes van Netwerk Levenseinde toe. Zij schenken onze organisatie bovendien — met de traiteurzaak die zij runnen — een varken aan het spit en het hele buffet dat daarbij hoort. Alles integraal ten voordele van onze werking.”
“Het is Dani ëlla en Johan echter niet enkel om de financi ële steun te doen. Omdat het verschil in kwaliteit van ervaring tussen het overlijden van de moeder en de vader van Dani ëlla zo groot was, willen zij vooral ook hun verhaal vertellen aan iedereen die vroeg of laat met het levenseinde geconfronteerd wordt. Voor zichzelf of voor iemand die dierbaar is. Opdat meer mensen meer tijdig de weg zouden vinden naar levenseindezorg en palliatieve zorg. Zij willen ons helpen om het Infopunt Levenseinde en het Palliatieve Thuiszorgteam door het vertellen van hun verhaal meer in de kijker te zetten.”
