Column, 13/10/2017 – Eens was ik op een zuchtje van de euforie verwijderd. Ik bewonderde, prees, bejubelde haar want het was een toffe madam.
Is het je al opgevallen dat “madam” de laatste tijd een gebundeld samenraapsel van deugden en positieve trekken is geworden en niet langer meer de vrouwelijke manager van een hoerenkot ?
Een ferme madam ! hoor je vaak. Aung San Suu Kyi, de Birmaanse vredesapostel en nobelprijswinnares, is een ferme madam. Nafi Thiam is een toffe madam, en niet enkel om het rijm.
Zoals ik dus al zei, ik vond haar ook een toffe, ferme madam. Die zwarte krullenbol, die eeuwige zwarte kledij, die zwarte mascara, die joekel van een ring, het kon allemaal mijn respect voor haar alleen maar verhogen. Tot ik niet een woordje maar een ganse zin uitleg kreeg.
De Turteltaks ! Ik dacht warempel dat die heffing de oeroude energiefactuur zou vervangen. Ik kon gerust de koeienuier een nachtje laten doorpruttelen op mijn elektrisch fornuis om de lekkernij de volgende dag op het familiediner te serveren als filet mignon de wapiti. Dacht ik ! Ik kon zonder financi ële kater verwarming voorzien in het hondenhok, Duc op een streepje Queen of Bruce Springsteen tracteren, dag en nacht. Ik kon het water van mijn buitenzwembad op Death Valleytemperatuur houden, zomer en winter…
Niet dus.
De ontnuchtering kwam en met die ontnuchtering ook het pessimisme. Ik hoed me voortaan voor zwarte madammen met een weelderige haardos, met een kanjer van een ring, met zwarte kledij en onterechte zwarte mascara die blauw had moeten zijn. Nu ook de Tommeltaks geen kwijtschelding van onze energiefactuur meebrengt, ben ik voorbereid op nog meer, nog ingrijpender aanvallen. Verrassingen zijn niet meer voor mij. Dit jaar niet meer maar toch weet ik dat ze er komen, al die andere taksen.
Elke zak die een onderkomen biedt aan welk brood dan ook bevat binnenkort een chip, of er nu Goossens of Panos of Arme Klaren op staat. Hergebruiken, hoor ik je al eureka-achtig jubelen. Vergeet het. Ook dát hergebruik wordt bij de overheid geregistreerd bij het BZJ, het Betalen Zal Je en je krijgt zowaar een boete bovenop de Kruimeltaks.
Zelf bakken is ook geen optie want ook die verpakking van sanismeel, sesammeel, Zwarte Woudmeel, maïsmeel, zelfs kameel als hij verpakt is, verklikt je bij het BZJ en er volgt een jaarlijkse afrekening in de bus. Jawel, in de bus. Als je maar niet dacht dat een BZJ-er in maatpak die persoonlijk komt afgeven.
Wat wel nog een ontsnappingsroute kan zijn, en ik kan dat iedereen aanraden, is het verbouwen van je eigen tarwe. Heb je een klein voortuintje, een weide, een perceel landbouwgrond, graaf die cannabis en paddo’s in en zet tarwe. Waarom je energie steken in dat spul als je aan de hoek van de straat en zelfs online het goedje kan kopen op www.hoehigher-hoedoder.
Je broodverbruik beperken of zelfs afschaffen voor die meerkost haalt niets uit want de plannen voor nieuwe heffingen liggen al op onze verontwaardiging te wachten. Zo sla je best al een reserve aan schoenen in want hij wacht op je, hij, de tippeltaks, ook al heb je als vrouw een schoenenmaat 48 en waggel je er maar op los. Let echter wel op en verwar zeker niet met de heffing op moedermelk, zeg maar borstvoeding : de tepeltaks.
Nog een taks in embryonale toestand omdat het BZJ op de goedkeuring wacht van Bieke Ilegems, en dat kan 3 jaar duren, is de scharreltaks, aan de toog soms lachend de hetetruffeltaks genoemd.
In diezelfde grijze zone komen later nog meer heffingen terecht : de poteltaks, een meerinkomen voor de staat op de rug van de pedofiel, de foefeltaks, een stiefmoederlijk behandelde taks omdat fraudeurs z élf een aanvraag tot afhouding moeten indienen. Denk ook maar niet dat jij, die de kaap van de 75 al hebt gerond, binnenkort gaat ontsnappen aan al dat onheil. De rammeltaks zal je wel vinden ondanks botox en viagra.
Nee, Annemie, je hebt het bij mij verkorven. Ik neem nog vandaag je foto weg boven de haard en hang het er terug, het gewei van een edelhert. Het beest kijkt me zo vragend aan en van jou, Annemie, ken ik intussen al het antwoord.