Op 3 november herdenken we de Heilige Hubertus nog steeds een populaire heilige in onze streken zo ook in Munte waar ze afgelopen zondag hun 40ste herfst in Munte vierde.
Om 10.30u begon de Sint-Hubertusviering met broodwijding in de Sint-Bonifatiuskerk en opgeluisterd door de Jachthoornblazers ‘Rallye Westrode’. Na de dienst kreeg elke aanwezige een stukje gewijd brood, dat kon doorgespoeld worden met een druppel. 
Aansluitend was er de traditionele paardenwijding, waarbij sint-hubertusvaantjes uitgereikt werden. Na de wijding konden de ruiters deelnemen aan een paardenwandeling; in de namiddag was er de herfstwandeling langs de trage wegen en het kasteel Ter Zink. Na de dienst kon men in de kerk de tentoonstelling van 39 jaar herfst in Munte gaan bezichtigen of in Oude Pastorie: ‘De roep van de bij’ Wat de bijen ons te vertellen hebben.
De 40ste herfst in Munte stond ook in de het teken van herdenking en bezieler van de paardenwijding Raoul Hellebaut die op 21 maart kwam te overlijden. Hij had nog zoveel idee ën over herfst in Munte en de paardenwijding.
Sint-Hubertus
Sint-Hubertus van Luik was een excellente jager, die aan het hof van Pepijn van Herstal diende. Een legende weet over zijn bekering nog het volgende te vertellen. Het was Goede Vrijdag. Terwijl alle mensen naar de kerk togen, ging Hubertus met zijn vrienden uit jagen. Op een goed moment verwijderde hij zich een stukje van de overige, omdat zijn honden achter een hert aanzaten. Hij was dus alleen toen plotseling uit de bosjes een hert op hem toetrad met een kruis in het gewei. Hubertus sprong van zijn paard en viel op zijn knie ën. Hij hoorde hoe een stem tot hem zei: “Hubertus, waarom verdoe je je tijd met dit soort bezigheden? Van nu af zul je niet meer dieren vangen, maar mensen.” Hubertus antwoordde: “Heer, wat moet ik doen?” Waarop de Heer zei: “Ga naar mijn dienaar Lambertus, de bisschop van Maastricht. Deze zal u mijn wil kenbaar maken.” Toen verdween de verschijning en Hubertus ging dus naar Maastricht.
