Met een herdenkingsmis in de Sint- Christoffelkerk, toespraak, bloemenhulde bij het monument voor de gesneuvelden, werd de 11 —novemberviering in Scheldewindeke een dag van bezinning. De viering werd schitterend opgeluisterd door de fanfare ‘Voor God en Vlaanderland’. (Reporter 17, foto’s Danny De Lobelle).
De Eerste en Tweede Wereldoorlog blijven in het collectieve geheugen hangen. Miljoenen mensen hebben het leven verloren in de strijd voor vrede en vrijheid. Onze vrijheid. Het gemeentebestuur en WWOO (Windeke in de Wereldoorlogen) vinden het heel belangrijk dat de oorlogen worden herdacht. De herdenking van 11 november is elk jaar in de fusiegemeente Oosterzele een aangrijpend bezinningsmoment en voelt nog altijd emotioneel aan. De essentie van de herdenkingsplechtigheid blijft dezelfde: de herinneringen aan de gebeurtenissen in beide wereldoorlogen mogen niet verloren gaan.
Antoine Heyerick: ‘11 november 1918 — 8 mei 1945. Data die onuitwisbaar in ons geheugen zijn gegrift. Data die wij nooit kunnen en mogen vergeten. Einde van wrede oorlogsjaren, jaren van dood en verschrikking. Bos van Compiègne: 11 u. De kerkklokken beginnen te luiden. Geen doodsklokken. Het gebeier wordt overgenomen door de kerken in de naburige dorpen en steden. De oorlog is voorbij. 11 november 2018, luiden de klokken opnieuw, brengen een eeuwige herinnering aan het einde van onmenselijke jaren. Wij herdenken allen die hun leven lieten, hun hebben opgeofferd voor onze vrijheid, voor de verdediging van onze instellingen en hogere waarden waarop onze samenleving is gebouwd en er voor zorgden dat ons land het onze bleef. Wij herdenken de dappere soldaten die sneuvelden, de weerstanders, hulpvaardige burgers die het de agressor moeilijk maakten, ouderen, vrouwen en kinderen die lijdzaam toezien hoe hun 
wereld aan flarden werd gereten, de gedeporteerden die in de nazi-vernietigingskampen martelingen ondergingen en er het leven lieten. 11 november is een dag van dankbaar herdenken, een gelegenheid om te benadrukken dat oorlog niets anders is dan chaos, pijn en leed voor allen die erbij betrokken zijn. Dagelijks krijgen we via de media beelden te verwerken die aantonen dat de terugkeer van kwaadaardige krachten geen inbeelding is, maar werkelijk bestaat. Oorlogen brengen miljoenen mensen op de vlucht, op zoek naar een veiliger plek. Het is goed ook hierbij stil te staan’, speechte Antoine Heyerick.
‘Zolang jonge mensen de juiste lessen leren uit de geschiedenis, hebben soldaten niet voor niets gevochten, zijn mensen niet voor niets gestorven. Het is bemoedigend wat de schoolkinderen hier zopas brachten. Hun actieve deelname aan deze herdenking geeft een dankbaar en hoopvol gevoel. Door het woord en de gedachte zullen onze oudstrijders blijven leven. De geschiedenis heeft van hen vrijheidsstrijders gemaakt, strijders van het licht voor de generaties die na hen volgden. Mogen de bloemen bij de monumenten teken zijn van onze dankbaarheid en ons hoopvol stemmen naar de toekomst. Laat ons blijvend herinneren. Er is altijd hoop. Wij behouden het geloof. Bedankt, helden uit het verleden: ‘In Vlaamse velden klappen rozen open, tussen witte kruisjes, rij op rij’, besloot Antoine Heyerick zijn 11 november toespraak. Reporter 17
